Over Thalassokipos

Gelukkig maar dat het hier zo rustig is, bedenk ik mij terwijl ik in de achteruitkijkspiegel van mijn huurauto kijk. Ik rijd langzaam over een smal bergweggetje en kijk mijn ogen uit. Pijnbomen overschaduwen de weg en af en toe vang ik een glimp op van de helderblauwe zee. Plots vraag ik mij af waar ik eigenlijk ben. Ik moet al uren in de auto zitten. Door de mooie omgeving ben ik blijven rijden. Net als de weg lijkt te eindigen, zie ik in mijn ooghoek een prachtig hotel liggen. Rustig stuur ik de poort door. Enthousiast komen eigenaren Mary en Christos op mij af lopen. “Welkom! Jij lust vast wel een koud drankje?” Net als ik wil zeggen hoe mooi en kleurrijk ik het hotel vind, stokt mijn adem. De woorden blijven vastzitten in mijn keel. Het hotel ligt bovenop een klif en kijkt uit over de zee. Een paadje leidt naar het strand dat op een steenworp afstand ligt. Christos moet lachen en zet me neer in een stoel op het terras. “Geniet jij hier maar een tijdje, dan laat ik je straks de rest zien.” Wat een gastvrijheid!